Ερανιστής

Κείμενα, άρθρα και ροές επιλεγμένων ειδήσεων

Αλληλογραφία του καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη: «[..]..ειμή να τα πληρώνουνε οι ραγιάδες και σεις που τρώτε τους πτωχούς ..».


Αλληλογραφία του καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη»[..]..ειμή να τα πληρώνουνε οι ραγιάδες και σεις που τρώτε τους πτωχούς ..».

«Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες
και μ’ ονόματα τους κράζουν πονηρά
κλέφτες κι απελάτες και προδότες.
Τους μισούν οι βασιλιάδες κι όλοι οι τύραννοι
κι είναι μέσα στους σκυφτούς τα παλληκάρια
κι είναι μες στους κοιμισμένους οι στρατιώτες…”
Κ . Παλαμάς στο Δωδεκάλογο του Γύφτου.

Φωτογραφία: κλέφτης στην περιοχή της Ηπείρου. Ο πίνακας βρίσκεται στο Μουσείο Βρέλη.

Περισσότερα για τις επιστολές και την περίοδο μπορείτε να διαβάσετε στο παλαιότερο σημείωμα:

Ένοπλες μορφές αντίστασης: αρματολοί και κλέφτες

και στο: Διαβάζοντας το Μακρυγιάννη: πρακτικές των ενόπλων στις αρχές του 19ου αιώνα.

Ο Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης ήταν παλιός κλέφτης και αρματολός της Πελοποννήσου (Μπαρμπίτσα, Πάρνων 1759 – Τσέρια, Μάνης 1805). Υπήρξε από τους πρόδρομους του κινήματος της Εθνικής ανεξαρτησίας,  προσπάθησε να ενώσει τους αρματολούς όλης της Ελλάδας εναντίον των Τούρκων και τα θρυλικά του κατορθώματα πέρασαν στην περιοχή του Θρύλου και στο δημοτικό τραγούδι.
Παιδί ακόμα κατατάχτηκε σε αρματολικό σώμα για να εκδικηθεί το φόνο του πατέρα του και του αδελφού του, και 18 ετών συγκρότησε δική του ομάδα. Η φήμη του εδραιώθηκε στη κοινή συνείδηση με τη μάχη του Σάλεσι (1781). Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν μαζί του. Έγινε αρχηγός των κλεφτών με υπαρχηγό το Θ. Κολοκοτρώνη και συνένωσε γύρω του τους οπλαρχηγούς Αναγνωσταρά, Νικηταρά, Πετμεζά, κ.ά. Με ορμητήριο τον πύργο του στο Σκουφομύτη οργάνωνε συχνές επιδρομές εναντίον των Τούρκων και των Ελλήνων συνεργατών τους.
Αργότερα οι Τούρκοι τον διόρισαν «μπασμπόγου και ζαμπίτη» (αστυνομικό επόπτη) όλης της Πελοποννήσου. Με το νέο του αξίωμα ο Ζαχαριάς ενίσχυε τους αρματολούς «όσο να μπορέσωμεν να σηκώσωμεν τον τόπον, την μικρολογίαν, να γλυτώσωμεν τη πατρίδα».
Τελικά ο Ζαχαριάς δολοφονήθηκε στις 20 Ιουλίου 1805 στα Τσέρια, από άνθρωπο του Μούρτζινου, στο πύργο του κουμπάρου του, Κουκέα, ο οποίος μάλιστα έστειλε το κεφάλι του στη Τρίπολη.(1)



Ένοπλες μορφές αντίστασης: αρματολοί και κλέφτες

Αλληλογραφία του Ζαχαριά με κοτσαμπάσηδες.Το χειρόγραφο που αναφέρεται στο Ζαχαριά βρήκε και δημοσίευσε ο Δ. Γρ. Καμπόυρογλους, βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη, φάκελος χειρογράφων αριθμός 2133, αριθμός εγγράφου 5062.

Αλληλογραφία του Ζαχαριά με κοτσαμπάσηδες.Το χειρόγραφο που αναφέρεται στο Ζαχαριά βρήκε και δημοσίευσε ο Δ. Γρ. Καμπόυρογλους, βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη, φάκελος χειρογράφων αριθμός 2133, αριθμός εγγράφου 5062.

Αλληλογραφία του Ζαχαριά με κοτσαμπάσηδες.Το χειρόγραφο που αναφέρεται στο Ζαχαριά βρήκε και δημοσίευσε ο Δ. Γρ. Καμπόυρογλους, βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη, φάκελος χειρογράφων αριθμός 2133, αριθμός εγγράφου 5062.

Τα πληρέστερα βιογραφικά για το Ζαχαριά βρήκα ΕΔΩ.

(1) Πηγή: http://www.mani.org.gr/istor/zaharias/zaharias.htm

Πηγή: ιστολόγιο Η τάξη μας.

Σχολιάστε